داده های باستان شناسی زیر آب و تأثیر آن ها در توسعه ورزش ساحلی، مطالعه موردی سواحل جنوبی ایران

امروزه داده ها و مواد حاصل از کاوش ها و فعالیت های باستان شناسی زیر آب به عنوان بخشی از صنعت گردشگری در کناربخش های صنعتی، کشاورزی و خدماتی به یکی از ارکان اساسی رشد اجتماعی و اقتصادی کشورها تبدیل شده اند. توجه بهارتقای سطح جاذبه های گردشگری (طبیعی و انسانی) و باستان شناسی، نیازمند پیش بینی های دقیق و تخصیص فضاهایمورد نیاز کاربری های مختلف گردشگری اعم از تاسیساتی، اقامتی، فراغتی و تفریحی است. در این بین علاوه بر تخصیصمساحت های معین به هر کاربری، باید به مکانیابی بهینه هر کاربری نیز توجه لازم معطوف شود. امری که با هدف اصلیجذب گردشگر و نیازهای روحی و جسمی او سازگار باشد. براساس بررسی های باستان شناسی، سواحل دریایی ایران،پتانسیل و زیرساختهای لازم برای توسعه این بخش و باستان شناسی زیر آب را در خود داراست. این پژوهش سعی دارد تابا تکیه بر باستان شناسی زیرآب، توان باستان شناسی و غواصی منطقه ساحلی ایران بویژه جنوب ایران و مشکلات حاصل ازآن را بررسی نماید. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است. ابتدا با بررسی روشها و امکانات لازم جهت غواصی، داده هایموجود در مورد باستان شناسی خلیج فارس مورد بررسی قرار می گیرد و در بحث بعدی تأثیر متقابل داده های باستان-شناسی زیرآب و رونق ورزشهای ساحلی مطالعه می شود. نتایج حاکی از آن است که امکانات کنونی گروه باستان شناسیزیرآب ایران در اندازه تجهیزات غواصی تفریحی است و کمترین وسایل غواصی علمی را دارد. این گروه هم به تجهیزاتپیشرفته، هم به دانش جهانی باستان شناسی زیرآب و هم به همکاری ورزشهای ساحلی نیاز دارد. برخی محدودیت ها نیزبه غواصی بر می گردد، اینکه در چه عمقی و برای چه مدتی می تواند شیرجه بزند. چرا که زمان محدود و نیاز به رفع فشار،اجرای حفاری در سایت های عمیق تر نسبت به حفاری در سایت های کم عمق تر را به درازا می کشاند.

کلیدواژه ها:

داده های باستان شناسی زیر آب ، ورزش های ساحلی ، گردشگری ، غواصی