کشاورزی شهری و توسعه پایدار

کشاورزی شهری رویکردی از توسعه پایدار و از زیر شاخه های توسعه درونزا است و ابزاری برای رسیدن به اهداف توسعههزاره سوم مطرح می شود. در کشاورزی شهری به جای این که زمین های بارور در زیر گام های توسعه شهرها مدفون شوندمی توان این زمین ها را به سطوحی از قبیل بام، تراس ها و باغچه ها منتقل کرد. از طرف دیگر، در فضاهای شهری در کناراختصاص پارک و فضای سبز به کاشت گیاهان زینتی، قسمتی از آن را به کشت گیاهان مثمر اختصاص داد تا علاوه برتامین درصدی از نیازهای غذایی شهر از دیگر مزایای این فعالیت نیز بهره مند شد. پذیرش رسمی کشاورزی شهری برایاستفاده از زمین شهری و تلفیق آن در برنامه توسعه شهر اولین گام مهم برای تنظیم کارآمد و تسهیل توسعه کشاورزیشهری است. از این رو، تحقیق حاضر براساس روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به بررسی مزایایبهره گیری از کشاورزی شهری و اثرت آن در شهرهای امروزی بر اساس ابعاد سه گانه پایداری (اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی) و بررسی تجارب جهانی به ضرورت تلفیق کشاورزی شهری با توسعه پایدار شهری خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

کشاورزی شهری ، توسعه پایدار ، ابعاد پایداری ، توسعه شهری ، برنامه ریزی شهری