ارزیابی پتانسیل ها و جاذبه های گردشگری روستای کندوان و نقش آن در توسعه روستایی

بررسی روند مهاجرت از روستاها به شهرها و روند شهرنشینی نشان می دهد که برخی کمبودهایی چون کمبود در زمینهامکانات اجتماعی (ضعف زیرساختها) و درآمد (ضعف اقتصادی) از دلایل اساسی مهاجرت روستاییان است در این بینتوجه به گردشگری روستایی به عنوان عامل توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و ... از تبدیل نواحی روستایی بهنواحی فقیر و در حال فرسایش جلوگیری کرده و روح روستا را در کالبد زمان محبوس نمیکند. از طرفی روستاها به لحاظشرایط اقلیمی و داشتن پتانسیل های انسانی و طبیعی ویژه می توانند به عنوان جاذبه های منحصر به فرد مطرح شوند .داشتن فضاهای کالبدی و معماریهای خاص شرایط جغرافیایی، فرهنگ و آداب و سنن، فعالیت های اقتصادی، صنایعدستی، الگوی معیشت به لحاظ انسانی و آب و هوای سالم، سکوت و آرامش، مناظر بکر و متنوع از ویژگی های ارزشمندیاست که در مقاصد گردشگری حائز اهمیت است. در این مطالعه پتانسیل های گردشگری، روستای کندوان مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج نشان میدهد که با توجه به جاذبه ها و پتانسیل های غنی اعم از خانه های صخره ای، مسجد، حمام،ییلاقات، همراه با آب و هوای خنک و پاک، این روستا مستعد گردشگری میباشد. وجود گیاهان دارویی، عسل و همچنینصنایع دستی از دیگر جنبه های مهم در جلب گردشگر محسوب میشود که این روستا از پتانسیل بالایی از این جهتبرخوردار است. به نظر می رسد با انجا برنامه ریزی اصولی و مدیریت مناسب می توان گردشگری را در این منطقه توسعه وساماندهی نموده و در جهت توسعه پایدار گردشگری گام برداشت.

کلیدواژه ها:

توسعه روستایی ، جاذبه ، کندوان ، گردشگری ، مناطق روستایی