بررسی تاثیر کودهای آلی و شیمیایی بر خصوصیات رشدی و کمی سیب زمینی رقم آگریا

به منظور ارزیابی تأثیر کودهای آلی و شیمایی بر خصوصیات رشدی و عملکرد سیب زمینی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392در استان اردبیل اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح 150، 300 و 450 کیلو گرم نیتروژن در هکتار بود که از سه منبع کود شیمایی اوره (C.F1 تا C.F3)، کود گوسفندی (S.M1 تا S.M3) و کود گاوی (C.M1 تا C.M3) تامین گردیده بود. صفات فنولوژیک و مورفولوژیک در طول فصل زراعی مورد بررسی قرار گرفتند. گلدهی و رسیدگی با کاربرد بیشتر کود های دامی و شیمایی نسبت به تیمار شاهد به تاخیر افتاد در حالی که در تیمارهای کود دامی به خصوص در سطوح بالاتر کاهش چشم گیری در تعداد روز تا سبز شدن مشاهده گردید. اثر تیمارهای کودی بر تعداد ساقه در بوته (p < 0.05) معنی دار شد، ولی تفاوتی جزئی بین تیمارهای آلی و شیمایی وجود داشت. کاربرد بیشتر کودهای دامی و شیمایی ارتفاع بوته و وزن خشک اندام هوایی را افزایش داد. کودهای دامی در عملکردد غده، نسبت به تیمار های کود شیمیایی برتری قابل توجهی داشتند و تیمار کود گوسفندی (S.M2 و S.M3) بیشترین عملکرد را نسبت به تیمارهای دیگر به خود اختصاص داد. در مجموع نتایج حاصله از این بررسی نشان می دهد که سیب زمینی پاسخ قابل توجهی به کاربرد کود دامی نشان می دهد که تولید کنندگان سیب زمینی می توانند برای افزایش عملکرد غده استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

خصوصیات رشدی ، سیب زمینی ، عملکرد غده ، کودهای آلی