تاثیرمعماری فضای بازی در پرورش خلاقیت در کودکان

بازی زندگی کودک نیست اما تمام زندگی کودک بازی است . بازی به عنوان عاملی برای پرورش دوستی و محبت میان کودکان از زمانی اهمیت پیدا می کند که آنها می توانند با هم به فعالیت گروهی بپردازند و از این مکتب پرورش احساسات و عواطف انسانی ، بسیاری از خصایل اخلاقی و رفتارهای مناسب و نامناسب را از یکدیگر می آموزند و در تکامل یکدیگر سهیم می شوند بازی با آن که در بین بسیاری از موجودات زنده وجود دارد ، اما اختصاصاً بیانگر دنیای سمبولیک انسان است ، دنیایی که در مسیر طبیعی خود از کودکی به بزرگسالی ادامه می یابد و کودکان نقش خود را تا دنیای بزرگسالی بازی می کنند.فضای ساخته شده چه مفهومی برای کودک دارد ؟ درک کودک از فضا با درک ما کاملاً متفاوت است او تمام تصاویر معمارانه را بر حسب هوش لحظه ای و تخیلش بکار می برد . کودک دوست دارد فضایی قابل تغییر در اختیار داشته باشد تا بتواند ردپایی از خود در آن بجای بگذارد و بدین ترتیب نقاط مشابه ویژه خود را بوجود آورد .در این مقاله سعی داریم در جهت دست یافتن به اندیشه هایی در راستای طراحی معماری برای کودکان ، جهت نشان دادن دقیق و دستیابی به اندیشه های معمارانه برای آفرینش فضایی لذت بخش برای کودکان به منظور شکوفایی و پرورش خلاقیت و تقویت حس کنجکاوی کودکان بپردازیم.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، فضای بازی ، کودکان ، تفریح ، ضمیر کودک