ارزیابی رابطه ی دانش روانشناسی محیطی درساختمانهای بلندمرتبه بارویکرد به معماری پایدارنمونه موردی کلانشهر رشت

با افزایش جمعیت و پدیده ی مهاجرت از جامعه روستایی به جوامع شهری، توسعه پروژه های شهری در مقیاس بزرگ و گرایش به ایجاد ساختمان های بلند مرتبه افزایش یافته است .از آنجا که تهدیداتی که ساختمان های بلند مرتبه با خود به همراه دارند علاوه بر حوزه انرژی در حوزه ی کاربران نیز به چشم می خورد و مسائلی مانند کیفیت فضایی و امنیت را تحت اشعاع خود قرار می دهد، لذا لازم است تا اهداف پایداری در این حوزه نیز مورد توجه قرار گرفته وبه منظور تحقق این اهداف باید نیاز رفتاری کاربران نیز مورد توجه واقع شود و از علوم رفتاری و دانش روانشناسی محیطی استفاده شود.کریک نیز عنوان می کند که روانشناسی محیطی مطالعه روانشناختی رفتار انسان به گونه ای است که به زندگی روزمره ی او در محیط کالبدی مرتبط باشد. نظر به اهمیت رفتار کاربران در تحقق اهداف معماری پایدار و با توجه به آنکه در پژوهش های انجام شده بندرت به جنبه های روانشناختی و رفتارهای مرتبط با این رویکرد پرداخته شده است، لذا در این نوشتار تلاش شده است پیوند میان حوزه های روانشناسی و معماری مدنظر قرار گیرد.پژوهش حاضرتوصیفی و کمی و بصورت مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه ای انجام گرفته است . همچنین با مبنا قرار دادن هرم نیازهای مازلو به شناخت راهبرهایی در جهت ترویج رفتارهای پایدار پرداخته است و در پایان دانش روانشناسی محیطی را به مثابه بستری برای ترویج رفتارهای پایدار توسط کاربران معرفی کرده است

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیطی ، بلندمرتبه سازی ، معماری پایدار