ارائه شاخصهای مناسب به منظور توصیف فضای بهره برداری محیط زیستی Ecospace ایران ازنگاه توسعه پایدار

جنبش پایداری به سرعت به سمتی پیش می رود که در آن به سیاست ها و طرح های توسعه جامعه توجه فراوانی نموده است. اگر بخواهیم سیاست های اتخاذ شده در مورد توسعه پایدار کیفی و واقع گرایانه باشند، می بایست اطلاعات کافی در خصوص وضعیت محیطی، اجتماعی، اقتصادی و دیگر اجزایی که توسعه پایدار را بر پا می دارد، وجود داشته باشد. شاخص ها، وسیله ای برای نظارت بر تغییرات می باشند. به گونه ای که شاخص ها، تغییراتی که به سمت توسعه پایدار منجر می شوند را ثبت می نمایند. در این مقاله سعی شده با ارائه شاخص های محیط زیستی از کشور ایران نحوه تغییرات این شاخص ها در یک دوره زمانی چند ساله مورد بررسی قرار گیرند. شاخص های محیط زیستی مورد بررسی مشتمل بر شاخص آب، زمین، تنوع زیستی، جنگل و مرتع، مواد شیمیایی و پسماند و هوا می باشند. برای تجزیه و تحلیل این شاخص ها از گزارش های FAO ، WHO ، EPA ، گزارش توسعه پایدار سازمان حفاظت محیط زیست و بررسی های میدانی استفاده شده است. نتایج این بررسی ها نشان می دهد که شاخص های مرتبط با فضای بهره برداری محیط زیستی (Ecospace) ایران در وضعیتی مطلوبی قرار ندارند. به طوریکه می بایست با اعمال برنامه های مناسب در مسیر توسعه پایدار و اعمال سیاست های توسعه ای کشور به سمت ارتقاء شاخص های فضای بهره برداری محیطی و صیانت از محیط زیست کشور حرکت نمود. در ادامه این تحقیق پیشنهاداتی برای ارتقاء وضعیت شاخص های فضای بهره برداری محیط زیستی برای ایران ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شاخصهای توسعه پایدار ، کاربردشاخصها ، فضای محیط زیستی ، شاخصهای محیطی ایران