شبکه سازی نهادی برای بهره برداری پایدار از منابع طبیعی: تجربه اتحادیه تعاونی های مرتع داری

زیان ناشی از تخریب اکوسیستم های مرتعی از نظر اقتصادی به مراتب بیشتر از تولید علوفه، گوشت و سایرفرآورده های لبنی است و ادامه ی بهره برداری های غیراصولی و بی رویه به نابودی منابع آب و خاک و ذخایر غنی کربن این یرزمین می انجامد. ولی با اعمال مدیریت صحیح و اصلاح مراتع می توان ظرفیت مراتع را برای چرای دام تا چند برابر افزایش داد. مرتع یکی از منابع طبیعی که دارای کارکردهای متعددی در نظام طبیعی و اجتماعی بوده، با کارکردهای اقتصادی و اجتماعی، که می بایست جهت پایداری از مراتع که نیازمند طرح ریزی برای ساختارهای بهره برداری می باشد، مورد توجه قرارگیرد تا امکان بهره برداری از این منابع تامین گردد. در این راستا با ملحق شدن تعاونی های مرتع داری، و تشکیل اتحادیه تعاونی های مرتع داری ظرفیت بهره برداری از مراتع افزایش می یابد. نتایج عمده این تحقیق این است که، اتحادیه تعاونی های مرتع داری توانسته در بهبود شرایط کلی و فرهنگ بهره برداری از مراتع جامعه موثر باشد. به طوری که این اتحادیه به عنوان ابزارکارآمد و عامل بستر ساز توسعه در بخش منابع طبیعی بالاخص مرتع در برنامه های توسعه مطرح بوده. هر چند پیشرفت و توسعه اتحادیه تعاونی های مرتع داری با مشکلات و موانع گوناگون برای اداره شرکت های تعاونی مرتع داری و اتحادیه روبه رو است. ولی در طول این مدت تعاونی در ایران، با همت بالا و ارزشمند تعاون گران خوش فکر، توسعه و گسترش شایان توجهی یافته است. که در این زمینه اتحادیه تعاونی های مرتع داری هم توانسته از پیشرفت قابل قبولی برخوردار باشد. در واقع اتحادیه تعاونی های مرتع داری در جهت حمایت و پشتیبانی و هدایت شرکت های تعاونی مرتع در کارکردهای مختلف تشکیل شده است و در بخش های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، خدماتی و تولیدی به فعالیت می پردازد. این مهم نیاز به شبکه سازی در سطح کشور دارد. در پایان، با توجه به مطالعات انجام شده، در این تحقیق مفهوم و مزایای شبکه سازی برای اتحادیه تعاونی های مرتع داری و همچنین تعاونی های مرتع داری ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

اتحادیه تعاونی مرتع داری ، تعاونی مرتع داری ، منابع طبیعی ، مراتع