بررسی میزان آلودگی باکتری آئروموناس هیدروفیلا در بافت کبدماهیان قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورشی استان اصفهان
محل انتشار: کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 760
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSDA01_0774
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان آلودگی باکتریایی Aeromonas hydrophila در بافت کبد ماهیان قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورشی استان اصفهان می باشد. A. hydrophila عامل بیماری هموراژیک سپتی سمی است که گونه های متنوعی از ماهیان از قبیل کپورماهیان، گربه ماهی، تیلاپیا و قزل آلای رنگین کمان را درگیر می کند. بیماری هموراژیک سپتی سمی، یکی از مهمترین بیماری های مزارع پرورش آبزیان به ویژه قزل آلای رنگین کمان می باشد که هر ساله خسارات اقتصادی فراوانی را در صنعت آبزی پروری در سرتاسر دنیا، به ویژه ایران بر جای می گذارد. عامل این بیماری، باکتری باسیلی، گرم منفی، متحرک، هوازی و بیهوازی اختیاری و از خانواده ی آئروموناد Aeromonads می باشد. به منظور انجام این پژوهش، از ماهیان بیمار 01 مزرعه ی پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان در استان اصفهان، با علائم ظاهری از جمله اگزوفتالمی، خونریزی در اطراف دهان و سرپوش آبششی، پرولاپس مخرج، تورم شکمی، خوردگی سرپوش آبششی و باله های پشتی و دمی نمونه برداری شد. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، در شرایط کاملا استریل اقدامات لازم جهت جداسازی و شناسایی این پاتوژن باکتریایی صورت گرفت. نهایتاً از تعداد 001 نمونه بافتی اخذ شده در مجموع 13/91درصدنمونه های کبد، به باکتری آئروموناس هیدروفیلا آلوده بودند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رسول نم نبات
دانش آموخته ی کارشناسی ارشد شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
فرید فیروزبخش
استادیار گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
محمدباقر مقدس
دکترای گروه دامپزشکی، کارشناس بهداشت و بیماری های آبزیان اداره کل دامپزشکی استان اصفهان، ایران.
سیده نیلوفر نوراشرف الدین
دانش آموخته ی کارشناسی ارشد شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :