بررسی تأثیر کاربرد اصلاح کننده ی گچ در اصلاح خاک های شور و قلیا در اراضی خوزستان

اصلاح خاک ها ، یکی از روش های توسعه اراضی کشاورزی محسوب می گردد . وجود یون سدیم در کنار شوروی ، تشکیل یک خاک شور- سدیمی را داده و موجب بروز مشکلات فراوانی در روند رویشی گیاهان می گردد. لذا اتخاذ راهکارهای لازم جهت اصلاح این خاک ها ، با توسل به روشهای فیزیکی و شیمیایی ، همچون کاربرد کلسیم در آبشویی ، اجتناب ناپذیر به نظر می رسد در این تحقیق ، جهت بررسی وضعیت خاک ها ی منطقه ،با حفر پروفیل ، از اعماق0-25و25-50و50-75و75-100سانتی متری خاک ، اقدام به تهیه نمونه گردید . و پس از تجزیه آن در آزمایشگاه ومحاسبه مقادیرCEC, ESP, EC, SARو غیره ، به مطالعه خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن پرداخته شد .این پژوهش ، به صورت طرح بلوک های کاملا تصادفی ، با 2 تیمار ( شاهد ، ماده اصلاح کننده گچ ) و 3 تکرار ، درکرت های فلزی 1*1متری اجرا گردید مقدارآب مورد نیاز جهت آبشویی ، به میزان 100 سانتی متر و در 4 مرحله ( هرمرحله به عمق 25 سانتیمتر ) تعیین گردید . پس از پایان هر مرحله ، نمونه برداری ها در 4 عمق تعیین شده از خاک ، انجام و آزمایشات صورت گرفت . بررسی نتایج و تجزیه و تحلیل آماری آنها ، بیانگر آن است که تأثیر کاربرد گچ ، برروند آبشویی ، در مقایسه با تیمار شاهد ، تفاوت معناداری نشان نمی دهد . این موضوع را می توان به انحلال گچ موجود در خاک در اثر نفوذ آب به درون خاک ، مربوط دانست . پیشنهاد می گردد برای خنثی کردن تأثیر سدیم بالای اراضی در راندهای اولیه آبشویی ، ازآب شور ( زهاب کشاورزی موجود) بدون استفاده از گچ استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

خاک های شور و قلیا ، ماده اصلاح کننده گچ ، شور زدایی ، سدیم قابل تبادل