بررسی کشت مخلوط جو با ماشک در شرایط دیم مراغه

نسبت اختلاط کاشت یکی از عوامل مهم در کارآیی کشت مخلوط لگومها و گرامینهها در نظام کشاورزی پایدار میباشد. به منظور ارزیابی بهترین تراکم و نسبت کشت خالص و مخلوط گیاه علوفهای یکساله ماشک Vicia dasycarpa L. با جو (Hordeum vulgare) ، پژوهشی در1921 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم کشور آغجه کهل بصورت بلوکهای کامل تصادفی با 9 تکرار و 5 تیمار اجرا - پاییز سال زراعی 22گردید. این تحقیق شامل 5 نسبت کاشت با میزان تراکم 252 بذر در مترمربع جهت ماشک مراغه و نیز 022 بذر در مترمربع در جو آبیدر بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که نسبتهای کاشت بر تمام صفات مورد بررسی بجز صفات روز تا 52 % گلدهی، ارتفاع بوته، تعداد دانه درسنبله و تعداد دانه در غلاف دارای تاثیر معنیداری بوده است. بیشترین عملکرد علوفه تر از جو خالص در حدود49/2تن درهکتار و سپس ماشک 52 % +جو 52 % به میزان33/6تن در هکتار بدست آمد. بیشترین مقدار عملکرد خشک نیز به همین ترتیب از جو خالص به مقدار18/3تن در هکتار و نیز ماشک 25 %+ جو 55 % به مقدار12/3تن در هکتار و سپس ماشک 52 % + جو 52 % به میزان11/7تن درهکتار تولید گردید. بیشترین عملکرد پروتیین از جو خالص به مقدار2/8تن در هکتار و سپس ماشک 52 %+ جو 52 % در حدود2/2تن درهکتار بدست آمد

کلیدواژه ها:

ماشک ، کشت مخلوط درهم ، عملکرد علوفه خشک ، دیمزارهای سردسیری