مطالعه عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چیتی تحت کشت مخلوط

کشت مخلوط یکی از بهترین تکنیک ها جهت افزایش تولید و بالا بردن عملکرد گیاهان سازگار با یکدیگر است. در این راستا آزمایشی به صورت کشت مخلوط آفتابگردان و لوبیا چیتی به روش افزایشی در شهرستان خوی با 9 تیمار و سه تکرار انجام شد . تیمارها شامل 8 سطحاز کشت مخلوط افزایشی) شامل: آفتابگردان با تراکم 4 بوته در متر مربع + لوبیا چیتی به ترتیب باتراکم های ، 24 ،22، 11 ،12 ،8 ، 428 و 32 بوته در متر مربع(، همراه با یک تیمارکشت خالص لوبیا چیتی با تراکم 42 بوته در متر مربع بودند. بذرلوبیا چیتی از نوع محلی سرابی بود که به نام لوبیا چیتی آغ گون معروف است. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر تیمارها بر غالب صفات مورد بررسی شامل ارتفاعبوته،تعداد انشعابات بوته، تعداد نیام در بوته، عملکرد دانه در واحد بوته و بیوماس و عملکرد در واحد سطح معنی دار بود. همچنین مقایسهمیانگین ها نشان داد بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح،تحت تیمار 8 S که شامل آفتابگردان با تراکم 4 بوته در متر مربع+ لوبیا چیتی با تراکم0/8کشت خالص آن مشاهده گردید،در عین حال که نتایج مقایسه میانگین ها حاکی از عدم اختلاف معنی داری بین این تیماربا کشت خالص لوبیا چیتی داشت. بدین ترتیب کشت مخلوط باعث افزایش میزان عملکرد لوبیا چیتی در واحد سطح گردید. بنا براین کشت مخلوط این دو گیاه در کنار همدیگر با هدف استفاده بهینه از منابع موجود، سودمند خواهد بود.

کلیدواژه ها:

حبوبات ، کشت مخلوط ، لوبیا چیتی و عملکرد