استفاده از زیرساخت سبز در کاهش آبگرفتگیهای شهری

توسعه ی شهری توانایی طبیعی حوضه های آبخیز را برای تخلیه ی درست آب از آن گرفته است. مطالعات نشان داده است، بازگرداندن مناطقی از شهر به حالت طبیعی آن، میتواند مشکلات رواناب ناشی از بارندگی را کمتر میکند. در این مطالعه به مبانی شهرسازی و رویکردهای نوین در حل مسائل شهری به منظور دست یافتن به توسعه ی پایدار و استفاده از روشهای کم تأثیر بر روی طبیعت، به عنوان راهکاری برای مدیریت آبگرفتگی، توجه شده است. در این راستا معیارهای موثر بر آبگرفتگیهای شهری شناسایی شد. مشخصه ی هیدرولوژیکی انباشت جریان از مهمترین معیارها میباشد که برای محاسبه ی آن از الگوریتم نوین WASI استفاده شده است. این الگوریتم مناسب مناطق شهری بوده و تأثیر زیرساختهای سطحی و زیرسطحی جمع آوری سیلاب را در محاسبات وارد میکند. در مرحله ی بعد نقشهی پهنه بندی شده ی منطقه ی مورد مطالعه به لحاظ خطر آبگرفتگی به دست آمد. سپس، سناریوی اجرای زیرساخت سبز در خیابان ها و معابر منطقه ی مورد مطالعه انجام شد و نقشه پهنه بندی خطر آبگرفتگی پس از اجرای زیرساخت سبز با این نقشه قبل از اجرای سناریو مقایسه شد. نتایج نشان داد که به کارگیری زیرساخت سبز و افزایش سطوح نفوذپذیر در مناطق شهری تا حد قابل قبولی میتواند از میزان انباشت جریان کاسته و خطر آبگرفتگیهای شهری را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

آبگرفتگی در شهر ، انباشت جریان ، سیستم اطلاعات مکانی ، زیرساخت سبز