ر اهبردهای ساماندهی محله امیرخیز تبریز در چارچوب توسعه محله ای پایدار با استفاده از روش تحلیلی sowt

محله های قدیمی جزو تاریخ هر شهر و ارائه کننده هویت و فرهنگ آن می باشند که در چند دهه اخیر در چارچوب نظریه توسعه پایدار تاکید مجددی بر احیا آن صورت گرفته است دیدگاه توسعه محله پایدار رویکرد نوینی را تقوی می کند که در آن حل مشکلات شهر در بازگشت به مفهوم محله به عنوان سلول های حیات شهری تصور می شود هدف این پژوهش ارائه راهکارهای ساماندهی محله امیرخیز به عنوان یکی از محلات قدیمی شهر تبریز با توجه به شاخص های توسعه محله ای پایدار است روش تحقیق در این پژوهش به صورت تحلیلی - توصیفی است و جهت گردآوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است و پس از توزیع پرسشنامه ها در بین اهالی محل و با توجه به نتایج بررسی آنها و مصاحبه های انجام شده جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل SWOT استفاده گردید برای وزن دهی به تک تک عوامل تاثیر گذار از روش دلفی استفاده شده است نتایج حاصل نشانگر آن است که راهبردهای قابل قبول در ساماندهی این محله راهبردهای توسعه ای (تهاجمی) است و در صورت استفاده از پیشنهادات ارائه شده در این راشتا می توان از نقاط قوت و فرصت نهایت استفاده را برده و به سمت این راهبردها گام برداشت.

کلیدواژه ها:

ساماندهی ، توسعه محله ای پایدار ، محله امیرخیز ، مدل SWOT