گونه شناسی فرم مراکز تجاری غرب تهران در دوره پس از انقلاب با رویکرد ایجاد تعاملات اجتماعی

یکی از راهکارهای افزایش روابط اجتماعی میان افراد، شناخت نحوه ی تاثیرگذاری فرم ساختمان های عمومی بر فضای شهری و اتخاذ تدابیری در جهت ایجاد فضاهای اجتماع پذیر است. با توجه به شاخص بودن مراکز تجاری از نظر ارتفاع، ابعاد، فرم، رنگ، مصالح و... فرم این ساختمان ها در شکل دادن به نوع فعالیت هایی که در اطراف آن رخ می دهد نقش به سزایی دارد. دراین تحقیق تاثیر فرم مراکز تجاری بر اجتماع پذیری فضای شهری مورد تحلیل قرار می گیرد. فرضیه این پژوهش آنست که فضای نیمه باز و باز اطراف مراکز تجاری در صورتی که طراحی مناسبی داشته باشد، می تواند یک قرارگاه رفتاری برای بروز تعاملات بین شهروندان باشد. هدف از پژوهش شناخت الگوهای فرمی نماهای مراکز تجاری تهران و ارزیابی تاثیراین فرم ها برتعاملات اجتماعی درفضای نیمه باز و باز اطراف آن ها می باشد. پرسش تحقیق آنست که: 1 - در طراحی فرم این مراکز از چه الگوهایی استفاده شده؟ 2- ساختار آن ها چه تاثیری بر اجتماع پذیری فضای شهری دارد؟ با توجه به تعداد زیاد مراکز تجاری، تعدادی از مراکز غرب تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند. در راستای بررسی فرضیه تحقیق، ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای تاثیر فرم ساختمان ها بر فضای اطراف بررسی می شود و سپس به روش مطالعات میدانی و مشاهده نمونه های موردی، فرم مراکز تجاری تحلیل گردیده و الگوهای حاکم بر فرم آن ها استخراج شده و میزان تاثیر فرم آنها بر فعالیت های گروهی و تعاملات افراد در فضای شهری مجاور شان مورد مشاهده و ثبت قرار می گیرد. بر اساس مطالعات انجام شده سه گونه اصلی در فرم ساختمان های تجاری قابل مشاهده است . میزان تعاملات اجتماعی در این گونه ها از نظر میزان و نوع فعالیت های انجام شده دارای تفاوت هایی معنادار می باشد.

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، فرم ، فضای شهری ، تعاملات اجتماعی