بررسی ابعاد بازآفرینی فرهنگ زیستی و رابطه آن با رویکرد زمینه گرایی در معماری
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 932
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU02_1010
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
سیر تحول مرمت و توسعه شهری در دهه های اخیر، سرانجام این جریان را به سازماندهی و گرد هم آوری اقدامات یکپارچه در چارچوب بازآفرینی شهری رسانده است. بازآفرینی شهری، به مثابه روایتی فراگیر و یکپارچه از توسعه شهری، جریانی است که از یک سو به تمامی وجوه و محدودیتهای امر توسعه در بطن شهر موجود توجه داشته و از سوی دیگر، به تدارک فرصت و استفاده از هر فرصتی برای تبدیل ساختن آن به ابزار یا راهی سودمند جهت رسیدن به توسعه میپردازد. در این راستا رویکرد زمینه گرایی یکی از دیدگاه های رایج در معماری است که زمینه را به مثابه رویدادی تاریخی فرهنگی میپندارد. زمینه گرایی ابتدا به ابعاد صرفاً کالبدی توجه داشته است، اما به تدریج به ابعاد انسانی همچون فرهنگ و ... گراییده و حوزه مطالعات خود را به وجوه اجتماعی- فرهنگی جامعه نیز گسترش داده است. در این مقاله تلاش شده است تا با بیان مفاهیم و ابعاد بازآفرینی فرهنگ زیستی به بررسی چگونگی پیشرفت آن با بکارگیری رویکرد زمینه گرا درمعماری پرداخته شود، و در نتیجه زمینه ای فراهم آید تا منجر به ارتقاء فرهنگ غنی تعاملات فرهنگی مردم شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسنعلی پورمند
عضو هیئت علمی دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس
سارا امیرشکاری
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :