مدل سازی مسکن پایدار با تاکید بر تابش خورشیدی

طراحی مسکن بر اساس اصول معماری همساز با اقلیم علاوه بر تامین آسایش محیطی ساکنان پایداری محیطی (یکی از سه اصل توسعه پایدار) را نیز در پی خواهد داشت پژوهش حاضر با هدف تدوین ضوابط طراحی و اجرایی مسکن برای به حداقل رسانیدن مصرف انرژی های فسیلی و کاهش بار سیستم گرمایش ، سرمایش و روشنایی ساختمان با تاکید بر تابش در قالب یک توان اقلیمی ، انرژی پایدار و تجدید شونده می پردازد این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و اطلاعات آن به شیوه اسنادی جمع آوری شده است. در این روش ابتدا با استفاده از داده های هواشناسی بروجرد در یک دوره آماری 23 ساله به بررسی آسایش محیطی پرداخته شد و پس از پردازش فاکتورهای اقلیمی با استفاده از شاخص بیوکلیمایی ساختمان و تجزیه و تحلیل داده ها ، تیپ های بیوکلیماتیک حاکم در دوره های سرد و گرم سال مشخص شد در نهایت با تدوین تقویم نیاز اقلیمی و تعیین اولویت های طراحی اقلیمی با استفاده از روش های محاسباتی و ندل های مقایسه ای موارد موثر در دستیابی به طراحی اقلیمی بررسی گردید نتایج بررسی نشان دهنده آن است که مکان یابی مناسب مسکن و طراحی مناسب اجزای مختلف آن نظیر جهت گیری پلان و معابر اندازه بازشوها ، تناسبات پلان، SVR و SFAR ساختمان ، حریم اقلیمی ساختمان و ... که به تفصیل و به صورت استانداردهای اقلیمی مسکن ارائه شده است امکان بهره گیری مطلوب از پتانسیل های اقلیمی و دستیابی به پایداری محیطی را فراهم می اورد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، اقلیم سرد ، تابش ، طراحی اقلیمی ، بروجرد