استفاده از زمین آمار جهت بررسی تغییرات مکانی منگنز در خاک گندم زارهای شمال استان خوزستان

یکی از اصول اولیه تولید پایدار و مدیریت بهینه منابع خاک، ارتقاء کیفی خاک از نظر حاصلخیزی است آگاهی از میزان عناصر در خاک و تهیه نقشه آنها در مقیاس وسیع کمک شایان توجهی به مدیریت مناسب حاصلخیزی خاک و تغذیه بهینه گیاه می نماید. با توجه به اهمیت موضوع ، این پژوهش برای یافتن میزان منگنز و توزیع مکانی ان در خاک گندم زارهای شمال استان خوزستان در سطحی به وسعت 100 هزار هکتار اجرا گردید. با توجه به سطح زیرکشت هر شهرستان به صورت وزنی از 95 مزرعه با استفاده از دستگاه جی پی اس نمونه برداری مرکب انجام شد. منگنز قابل استفاده دز خاک به روش عصاره گیری با DTPA با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. برای معرفی آمار کلاسیک ار نزم افزار SPSS14 و جهت تعیین توزیع مکانی و میان یابی از نرم افزار +GS استفاده شد بررسی وضعیت عنصر ریزمغذی منگنز در خاک نشان داد که میزان این عنصر در مزارع مورد مطالعه دارای میانگین 6/75 میلی گرم در کیلوگرم می باشد بنابراین در بیش از 75 درصد خاک های مورد مطالعه کمبود منگنز وجود دارد . در فرایند تجزیه ساختاری ، بهترین مدل بر مبنای مقادیر اماره های دقت (MBE و MAE) انتخاب گردید . نتایج حاصل از نیم تغییر نما نشان داد مدل کروی از قابلیت مناسبی برای بیان پراکنش این عنصر در خاک برخوردار است. نقشه های حاصل نشان دادند که بیشترین میزان منگنز خاک در شمال شرق منطقه مورد مطالعه می باشد با استفاده از نقشه های حاصلخیزی تهیه شده می توان توصیه کودی بر مبنای مناطق همگن جدا شده به روی نقشه انجام داد.

کلیدواژه ها:

منگنز ، گندم ، تغییراات مکانی