ارزیابی محلول پاشی پلی آمیت بر میزان کلروفیل و کاروتنوئید دانهالهای لیموترش تحت تنش شوری
محل انتشار: اولین همایش ملی کشاورزی در شرایط محیطی دشوار
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 588
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCAHEC01_264
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
تنش شوری یک تهدید جدی در باغبانی است افزایش درجه شوری آب آبیاری و تاثیر روز افزون آن بر شور شدن خاک های کشاورزی در خاک های بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک دنیا مانع از تولید محصولات کشاورزی است مرکبات گیاه حساس به شوری است که تنش شوری باعث کاهش عملکرد در آن می شود به منظور بررسی اثرات تنش شوری و محلول پاشی پلی آمین در دانهالهای یکساله لیموترش آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاتوریل در سه تکرار طراحی و اجرا شد تیمار شوری (NaCl) در 3 سطح (0، 200، 400 میلی مولار) و تیمار پوتریسین در 3 سطح (0، 20، 10 میلی مولار)9 بر روی دانهال های یکساله لیمو ترش مورد بررسی قرار گرفتند. تغییرات میزان کلروفیل a، کلروفیل b ، کلروفیل کل و کاروتنوئید اندازه گیری شد بررسی نتایج نشان داد که اثر متقابل بین سطوح مختلف تیمارهای شوری و پلی آمین اختلاف معنی داری را نشان داده است همچنین در بررسی سطوح مختلف تیمار شوری بیشترین میزان کلروفیل a و کلروفیل کل مربوط به سطح صفر میلی مولار شوری (تیمار شاهد) و کمترین میزان آن مربوط به سطح 3 تیمار شوری (400 میلی مولار) بوده است و همچنین در بررسی سطوح مختلف تیمار پلی آمین اختلاف معنی دار در میزان کلروفیل b مشاهده شد که بیشترین میزان آن مربوط به سطح 20 میلی مولار پلی آمین و کمترین میزان کلروفیل b مربوط به سطح 0 پلی آمین (شاهد) بوده است از آزمایش انجام شده می توان نتیجه گرفت که محلول پاشی با پلی امین اثرات مخرب تنش شوری را کاهش می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طاهره علیجان زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مهدی علیزاده
استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
اسماعیل سیفی
استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
سید علیرضا موحدی نائینی
استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :