راندمان مصرف آب در گندم در شرایط خشک کردن ناحیه ای ریشه (PRD)

در این مطالعه راندمان مصرف آب در گندم در شرایط خشک کردن ناحیه ای ریشه در منطقه فیروزآباد بررسی شد بدین منظور آزمایشی با استفاده از طرح کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد تیمارها شامل: کرت های اصلی در سه سطح آبیاری به طور کامل (شاهد) ، آبیاری یک در میان ثابت و آبیاری یک در میان متغیر و کرت های فرعی استفاده از کود پتاسه در سه سطح 0، 100 و 200 کیلوگرم پتاس خالص قبل از کاشت می باشد صفات اندازه گیری شده عبارت بودن از طول دانه، قطر دانه، عملکرد در هکتار، وزن سنبله، عملکرد بیولوژیک، تعداد میان گره ، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته ، طول سنبله، تعداد پنجه، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد سنبلک در سنبه، تعداد دانه در سنبله، نتایج نشان داد که بالاترین میانگین تعداد دانه در سنبله (49/8) ، تعداد سنبلچه در سنبله (18/52)، طول سنبله (81/5 میلی متر) ، ارتفاع (92/25 سانتی متر)، وزن هزار دانه (50/5 گرم)، عملکرد بیولوژیک (14160 کیلوگرم در هکتار) ، وزن سنبله (4/175 گرم)، طول دانه (7/72 میلی متر) ، عملکرد دانه (8853 کیلوگرم در هکتار) به تیمار آبیاری شاهد با 200 کیلوگرم پتاسیم اختصاص داشت. بالاترین میانگین تعداد سنبله در متر مربع (359) ، تعداد پنجه در بوته (5/1 عدد) و قطر دانه (3/07 میلی متر) مربوط به تیمار آبیاری شاهد با صفر کیلوگرم کود پتاسیم بود و تیمار آبیاری یک در میان متغیر با 200 کیلوگرم پتاسیم بالاترین تعداد میانگره (3/7 عدد)، شاخص سطح برگ (1.93) و کارایی مصرف آب (1/69) را نشان داد. با توجه به نتایج به دست آمده و مقایسات صورت گرفته این نتیجه گیری به عمل می آید که با کاربرد کود پتاسیم به همراه آبیاری یک در میان متغیر می توان در مصرف آب صرفه جویی نمود بدون اینکه عملکرد به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

گندم ، PRD ، پتاسیم ، کارایی مصرف آب