مقایسه مدل های ابرکارایی در DEA

مدلهای ارزیابی کارایی در تحلیل پوششی داده ها (DEA) قادربه متمایز کردن واحدهای تصمیم گیری کارا نیستند. این مدلها واحدها را در دو گروه کارا و ناکارا تقسیم بندی می کنند وفقط رتبه واحدهای ناکارا نسبت به واحدهای کارا را مشخص می کنند. . دربرخی از این مدلهای رتبه بندی معرفی ومزایا ومعایب آن بررسی شده است به طوریکه برای ایجادتمایز بین واحدهای کارا،روشهای رتبه بندی متعددی ارائه گردیده است، که امکان مقایسه بین نتایج آنها فراهم می شود. به منظور رتبه بندی واحدهای کارا روشهای رتبه بندی ارائه شده اند که یک دسته تحت عنوان ابرکارایی نامیده می شوند. به طور کلی در روشهای ابرکارایی از طریق حذف واحد تصمیم گیرنده از مجموعه امکان تولید (PPS) و بررسی تغییرات در مرز کارایی آن را رتبه بندی می کنند، که در این مقاله به بررسی ومقایسه روش ابرکارایی SBM و راسل اصلاح شده می پردازیم و با ارائه مثال عددی نتایج آن را بررسی می کنیم.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، رتبه بندی ، واحد تصمیم گیرنده ، مدل SBM ، ابرکارایی