رتبه بندی با استفاده از کارایی متقاطع و برنامه ریزی آرمانی

یکی از خصوصیات اصلی تحلیل پوششی داده ها این است که تلاش می کند واحد تحت ارزیابی را به بهترین شکل ممکن نشان دهد، در واقع انعطاف پذیری DEA در بدست آوردن وزن ها اغلب منجر به نتایج غیر معقولی می شود، از این جهت که وزن های بدست آمده با دانش قبلی ما و یا نقطه نظرهای پذیرفته شده درفرآیندهای تولیدی مطابقت ندارند به خصوص مسائل و مشکلات مربوط به وزن های صفر و بی نهایت. با هدف جلوگیری از مشکلات ذکر شده، در این مقاله سعی داریم از مدل های برنامه ریزی آرمانی برای پیدا کردن وزن ها در ارزیابی کارایی متقاطع استفاده کنیم تا شاید بتوان مشکل وزنهای بهینه چندگانه را تعدیل کرد.

کلیدواژه ها:

کارایی متقاطع ، برنامه ریزی آرمانی ، رتبه بندی