تجزیه و تحلیل اقتصادی پرورش میش در عشایر استان چهارمحال و بختیاری

در این تحقیق خصوصیات تولیدی، تولیدمثلی، مدیریتی و اقتصادی حاصل از رکوردگیری شش گله گوسفند لری بختیاری به ظرفیت 1228 رأس میش مولد در طول یک چرخه تولید سالانه در سامانه عشایری برای شناسایی عملکرد صفات و تجزیه اقتصادی پرورش میش در عشایر استان چهارمحال و بختیاری مورد استفاده قرار گرفت. پس از ارزیابی اقتصادی، آزمون حساسیت درآمد نسبت به تغییرات میزان تولید و متغیرهای اقتصادی واحد پرورشی نیز بررسی شد. سهم هزینه های متغیر 56/86 درصد از کل هزینه ها برآورد گردید. هزینه های ثاب (43/14 درصد) و کارگری ( 37 درصد) بیشترین سهم از هزینه ها را به خود اختصاص دادند. هزینه خوراک و حمل و نقل به ترتیب با 15/35 و 2/74 درصد از کل هزینه ها، در رتبه های بعدی قرار گرفتند. درآمد حاصل از فروش دام زنده 98/7 درصد از کل درآمدها را شامل شد و فروش پشم تنها 1/3 درصد از کل درآمدها را به خود اختصاص داد. سود به ازای هر رأس میش مولد در سال برابر با 373319- ریال برآورد گردید. بازدهی اقتصادی به دست آمده (0/9) نشان داد که درآمد حاصل از پرورش میش در سامانه عشایری تنها 90 درصد از هزینه ها را پوشش میدهد. اگر درصد برهزایی به بالاتر از 150 درصد برسد، بازدهی اقتصادی از یک فراتر رفته و درآمدهای حاصله هزینهها را پوشش داده و سود مثبت خواهد شد. همچنین اگر قیمت فروش هر کیلوگرم وزن زنده بره از 100000 ریال به 115000 ریال افزایش یابد آنگاه درآمدهای حاصل از پرورش گوسفند با هزینه های آن برابر میشود. با توجه به شرایط اقتصادی کشور، باید از طریق بهبود فعالیتهای مدیریتی و کاربرد روشهای اصلاح نژادی، تعداد بره از شیرگرفته به ازای هر رأس میش در سامانه پرورش گوسفند عشایری افزایش داده شود تا این حرفه بتواند بطور سودآوربه فعالیت خود ادامه دهد.

کلیدواژه ها:

گوسفند ، آنالیز اقتصادی ، سود ، عشایر ، تولید