سطح تمایز و عملکرد سیستم عصبی روده ای در جنین مرغ

زمینه مطالعه: بروز ناهنجاری های تکاملی سیستم عصبی روده ای می تواند زمینه ساز بروز بیماریهای مادرزادی دستگاه گوارش شود. هدف: هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی نحوه تمایز یافتگی ساختاری و فعالیت سیستم عصبی روده ای جنین مرغ بوده است. روش کار: تعداد 10 عدد از جنین های 19 روزه مرغ با جداکردن سرقربانی گردیدند و پس از بازکردن محوطه بطنی، قطعاتی از ژژونوم و کولون آنها جمع آوری شدند. حلقه های مجزایی از این قطعات رودهها تهیه و فعالیت حرکتی آنها در سیستم عضو مجزا مورد بررسی قرار رفت. این فعالیت ها در وضعیت پایه و بدنبال تحریک گیرندههای کولینرژیک و آدرنرژیک با آگونیست های مربوطه و همچنین تحریک سیستم غیر آدرنرژیک- غیر کولینرژیک توسط تحریک میدان الکتریکی ثبت گردیدند. وضعیت ساختاری قطعات اخذ شده از روده نیز با استفاده از نشانگر (Glial Fibrillary Acidic Protein (GFAP به روش ایمونوهیستوشیمی ارزیابی شد. نتایج: انقباضات ریتمیک خودبخودی هم در ژژونوم و هم در کولون مجزای جنین نوزده روزه مرغ وجود داشت. تحریکات کولینرژیک به طور معنی داری سبب افزایش دامنه انقباضات ژژونوم (P<0/01) و کولون (P<0/001) نسبت به حالت پایه شد. اما تحریکات آدرنرژیک به شکل معنی داری دامنه انقباضات را در ژژونوم (P<0/05) و کولون (P<0/001) کاهش داد. تحریک میدان الکتریکی، موجب کاهش کشش روده مجزای منقبض شده با کلریدپتاسیم در ژژونوم (P<0/001) و کولون (P<0/001) گردید. نتایج مطالعه ایمونوهیستوشیمی حاکی از مثبت بودن واکنش پذیری ایمنی گانگلیون های عصبی روده ای با GFAP بوده است. نتیجه گیری نهایی: نتایج مطالعه ایمونوهیستوشیمی حاکی از مثبت بودن واکنش پذیریایمنی گانگلیون های عصبی روده ای با GFAP بوده است. نتیجه گیری نهایی: به نظر می رسد سیستم عصبی روده ای قبل از تولد به تمایز یافتگی ساختاری مر سد و می تواند سبب تنظیم الگوهای حرکتی روده ها شود.

کلیدواژه ها:

روده جنین مرغ ، سیستم عصبی روده ای ، ایمونوهیستوشیمی ، انقباضات ریتمیک خودبخودی