ارزیابی برنامه کنترل و ریشه کنی بروسلوز گاوی در ایران: بررسی اپیدمیولوژی

زمینه مطالعه: بروسلوز بیمای مشترک انسان و دام است که در کشورهای در حال توسعه، توزیع گسترده ای دارد. هدف:وضعیت برنامه مبارزه با بروسلوز گاوی در ایران از ابتدا تاکنون مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: اطلاعات مربوط به دوره 59 ساله مبارزه با بروسلوز گاوی، از سازمان دامپزشکی ایران اخذ گردید. نتایج: بروسلوز گاوی برای اولین بار در سال 1323 در ایران تشخیص داده شد و در حال حاضر بومی است. برنامه مبارزه با بروسلوز گاوی در سال 1328 آغاز شد که شامل مایه کوبی گوساله های ماده با S19/RB51، ازمایش تشخیص آلودگی و کشتار دام های آلوده می باشد. میزان آلودگی در گاوداری های صنعتی و نیمه صنعتی 0/3% محاسبه شد. نتیجه گیری نهایی: کنترل و پیشگیری از بروسلوز گاوی پیچیده تر از مایه کوبیه و آزمایش و کشتار دام های آلوده است. برنامه کنترل و پیشگیری که حمایت مالی خوبی داشته باشد نیاز به همکاری دامداران و متولیان دولتی دارد تا بتواند از گسترش بیماری جلوگیری نماید که اگر این شرایط محقق نشود هر گونه استراتژی هر چند خوب نیز موفق نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

ایران ، بروسلا ابورتوس ، بروسلوز گاوی ، کنترل ، ریشه کنی