بررسی آلودگیهای انگلی غاز در استان گیلان

سال انتشار: 1380
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,059

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-56-1_012

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

در سال 1378 مجموعاً 140 قطعه غاز از روستاهای گیلان خریداری شد و از نظر آلودگی به انواع انگلها مورد بررسی قرار گرفت. سن 4 قطعه از این غازها کمتر از 6 ماه بود و بقیه بیش از 6 ماه بود. از غازهای آزمایش شده مجموعاً 21 گونه کرم از لوله گوارش یک گونه نماتود از مجاری هوایی، دو گونه ایمریا از لوله گوارش و دو گونه شپش از پرها جدا گردید که بر حسب اندامهای مختلف میزان شیوع انگلهای بدین شرح می باشند: الف) لوله گوارش: نماتودها: آمیدوستومم انسریس (73/9 درصد)، هیستریکیس تریکولور (5/8 درصد)، اسکاریدیاگالی (18/5 درصد)، کاپیلاریا آناتیس (35/6 درصد)، کاپیلاریااوبسیگناتا (70 درصد)، هتراکیس دیسپار (19/42 درصد)، هتراکیس گالیناروم (20 درصد) و تریکوسترونژیلوس تنوئیس (30 درصد)، ترماتودها: آپاتمون گراسیلیس ماینور (43/7 درصد)، اکینوستومارولوتوم (10/7 درصد)، هیپودرائوم کونوئیدوم (28/2 درصد) اکینوپاریفیوم رکورواتوم (12/6 درصد) و کاتاتروپیس وروکوزا (10 درصد). سستودها: درپانیدوتنیا لانسه اولاتا (7/8 درصد)، میکرو زوماکانتوس پاسریس (2/9 درصد)، گونه های مشخص نشده، جنس گاستروتنیا (17/5 درصد)، دیورکیس (9/7 درصد)، سوبولوی کانتوس (20 درصد)، اسکریابینوپاراکسیس (1 درصد)، منوتستیلپیس (1/9 درصد)، گونه های مشخص نشده هیمنولیپیس (4/9 درصد) تک یاخته: ایمریااناتیس (8/7 درصد) و ایمریاانسریس (8/7 درصد). ب) ریه: سینگاموس تراکئا (10 درصد) ج) انگلهای خارجی پر: منوپون گالینه (11/7 درصد)، لیپروس اپونیس (9/7 درصد). کلیه انگلهای فوق برای اولین بار از غازهای ایران و کاتاتروپیس وروکوزا، سوبولوی کانتوس، اسکریا بینوپاراکسیس، میکروزوما کانتوس، منوتستیلیس برای اولین بار از پرندگان ایران گزارش می شود. آلودگی به چند نوع انگل داخلی و خارجی می تواند موجب بروز فرم تحت درمانگاهی آلودگی های انگلی در غ ازهای مورد بررسی گردد ولی از میان انلگهای جدا شده آمیدوستومم انسریس با فراوانی 73/9 درصد و میانگین 65/5 کرم در هر غاز آلوده و ضایعاتی که انگل می تواند ایجاد کند قادر است به تنهایی موجب بروز فرم تحت درمانگاهی گردد. به طور کلی درصد و شدت آلودگی بهاکثر انگلهای جدا شده در طیور مسن تر از 6 ماه بیشتر از جوانها بود. اگرچه آلدگی به اسکاریدیاگالی، ایمریااناتیس و ایمریاانسریس در طیور جوانتر شایعتر از مسنها بود و سینگاموس ترآکئا، منوپون گالینه و لیپروس کاپونیس فقط از طیور کمتر از 6 ماه جدا گردید.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سیدحسین حسینی

گروه آموزشی انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

پروانه صیفوری

دانش آموخته، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

علی اسلامی

گروه آموزشی انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

صدیقه نبییان

گروه آموزشی انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران