ارزیابی ترکیب و توزیع فضایی لکه های سبز شهر مشهد با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین

توزیع نامناسب کاربرهای شهری که یکی از عمده ترین مسائل در شهرها به ویژه شهرهای بزرگ است،میتواند ناپایداریهای محیط زیستی مثل آلودگی هوا را در شهرها پدید آورد. عملکرد واحدهای طبیعی درداخل مناطق شهری بستگی به ترکیب و توزیع آنها دارد. هدف این پژوهش بررسی ترکیب و توزیع فضاییلکههای سبز شهر مشهد با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین میباشد. در این پژوهش ابتدا نقشه پوششاراضی شهر مشهد با استفاده از تصاویر ماهواره لندست 8 مربوط به سال 2013 تهیه شد و سپس با استفاده از نرم افزار FRAGSTATS ترکیب و توزیع فضایی لکههای سبز شهر مشهد به کمک شش سنجه PLAND,PARA, GYRATE, ENN, PD,AREA مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در شهر مشهد، فضاهای سبز موجود از فراوانی نسبی کافی برخوردار نیستند و شبکه موزاییک لکههای فضای سبزشهری از وسعت لازم برای ارائه خدمات اکولوژیک به منظور بهبود کیفیت محیط زیست شهر مشهد برخوردارنیست، پیوستگی لکههای سبز این شهر تقریباً خوب ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، سنجه های سیمای سرزمین ، ترکیب و توزیع فضایی ، سنجش از دور ، کارکرد اکولوژیک