روش تعیین مناسب ترین محل و بهترین مقدار راکتور در شبکه های برق

اصولا " مطالعات راکتیو شبکه های برق در دو حالت بار سنگین و بار سبک شبکه انجام می شود . در حالت بار سنگین برای جلوگیری از کاهش ولتاژ شینه های شبکه از خازنهایی استفاده می شود که با تحویل توان راکتیو در محل مصرف ضمن جلوگیری از افت ولتاژ شینه های شبکه تلفات آنرا نیز کاهش می دهند . در حالت بار سبک که معمولا " در نیمه های شب به وقوع می پیوندد بعلت خروج مصرف کننده های عمده از شبکه و وجود خطوط طویل با خاصیت خازنی زیاد ولتاژ شینه های شبکه در بعضی نقاط بشدت بالا می رود که جهت کاهش ولتاژ آنها لازم است از راکتورهای شانت استفاده شود . استفاده مناسب از این راکتورها علاوه بر اینکه باعث نرمال شدن ولتاژ شینه ها و قرار گرفتن آنها در حدود مجاز می شود . در صورت انتخاب مناسب ترین محل و بهترین مقدار می تواند در کاهش تلفات انرژی و قدرت شبکه های برق نیز موثر باشد و حتی وضعیت پایداری واحدهای شبکه را نیز بهبود بخشد . در این مقاله روشی ارائه شده است که بر اساس آن می توان مناسبترین محل نصب و سپس بهترین مقدار راکتور مورد نظر را تعیین نمود . در مورد شبکه برق سراسری ایران نیز با ایزوله کردن نواحی مختلف شبکه، ناحیه آذربایجان بعنوان شبکه نمونه در نظر گرفته می شود و با توجه به شرایط کار شبکه در حالت بار سبک تابستان 1368 مناسب ترین محل و مقدار بهینه راکتورهای این ناحیه مشخص شده است .