بررسی رابطه فضاهای مسکونی و حجم سبز از دید روان شناختی انسانی

فضای سبز که در این مقاله با عنوان حجم سبز معرفی شده، بیانگر فضایی شهری است که در پی تأمین نیازهای زیستی و در جهت ارتباط و تعامل اجتماعی انسان است. اما طراحی و ساخت غیراصولی این فضا باعث به وجود آمدن ناهنجاری رفتاری و محیطی شده است. فضاهای مسکونی همه از یک فرم که شامل دیوار، کف و سقف است، بهره می برند. این فرم در وجود انسان نهادینه گردیده است. بشر خانه می سازد و در آن ساکن می شود، چرا که میل درونی انسان بر این است که در حجم زندگی کند. این مقاله بر اساس روش توصیفی- تحلیلی است پیرامون فضاهای زیست که به بررسی رابطه طراحی فضاهای مسکونی و حجم سبز پرداخته است. رابطه ای که نشأت گرفته از حس دلبستگی و حس امنیت در انسان است. یافته های این مقاله بیانگر نیاز درونی انسان به زندگی در فضای چهار دیواری است که در طراحی فضای سبز توجه به این نیاز و خواست درونی انسان حائز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

فضاهای مسکونی ، حجم سبز ، حس امنیت ، نیاز درونی انسان