بررسی تنش های وارده به استخوان ران، پیچ و پروتز 13 میلیمتری تحت زوایای 0،15±، 30±

امروزه جایگذاری پروتز های مصنوعی به دلایل گوناگون از جمله شکستگی استخوان ران امری متداول شدهاست. پروتزها سازهای هستند که با بازسازی بخشهایی از بدن با روش های مختلف به عملکرد اندام یا عضو کمکمیکند تا اندام یا عضو بتواند تمام یا بخشی از عملکرد از دست رفته را به دست آورد و از آنجایی که استفاده از پروتزهای خارجی باعث ایجاد ترمای شدید، کندی بهبود و اعمال هزینه های هنگفت بیمارستانی ناشی از بستری به بیمارمی شود در نتیجه استفاده از پروتز های داخلی می تواند راه موثری برای تسریع روند بهبودی فرد آسیب دیده شود دراین مقاله با استفاده از عکس های سی تی اسکن از یک مرد 45 ساله به وزن 60 کیلوگرم و طول استخوان ران 30سانتیمتر و همچنین استفاده از پروتز به قطر 13 میلیمتر از جنس تیتانیوم و نیز پیچ های به قطر 5 میلی متر کهنحوه قرارگیری آنها 5± و 5±و 30 ± درجه می باشد هندسه مدل تهیه و با استفاده از فرضیات ساده کننده، مدلتوسط نرم افزار های المان محدود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که در صورت استفاده از پروتزبه قطر 13 میلی متر و پیچ به قطر 5 میلی متر با زاویه 30 + درجه کمترین تنش را به استخوان و پروتز وارد می کند.

کلیدواژه ها:

پروتز مصنوعی ران ، استخوان ران ، مدل سازی هندسی ، آنالیز المان محدود