بررسی کارایی تحلیل های دینامیکی و استاتیکی در طرح بهینه سازه

هدف از انجام این پروژه بررسی تفاوت در نتایج حاصل از تحلیل استاتیکی و دینامیکی در سازه می باشد.بدین منظور به بررسی و تحلیل یک سازه با پلان مشخص که در ادامه معرفی خواهد شد پرداخته ایم. یکی ازمسائل مهم در طراحی لرزه ای سازه ها تخمین قابل اطمینان از مقدار بیشینه تغییر شکل های سازه درهنگام وقوع زلزله می باشد .در این مقاله مقایسه ای بین نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی و استاتیکی در سازه با پلان مشخص صورت گرفته است. این سه ساختمان شامل سازه های 3، 5 و 7 طبقه می باشد. برای مقایسه نتایج حاصل از تحلیل، برای هر سازه 3 بار تحلیل با استفاده از نرم افزار ETABS انجام گشته است. ساختمان مورد نظر قبل از شروع در یک پروسه آنالیز و طراحی استاتیکی و دینامیکی طیفی قرار گرفته وطبق ضوابط آئین نامه 2800 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان یک رنج نرمال و مورد قبول برای مقاطعآن اختیار شده است. بر اساس ضریب رفتار استخراج شده برای سازه و نتایج حاصل از تحلیل استاتیکی،مقایسه ای با تحلیل دینامیکی صورت گرفته است. که مشاهده می شود که با دقیق شدن نوع تحلیل ازحالت استاتیکی به حالت دینامیکی هر چه ارتفاع ساختمان کمتر شود، درصد اختلاف بین تحلیل استاتیکیو طیفی نیز کمتر می شود، یعنی اینکه در ساختمانهای کوتاه توزیع برش در آنالیز طیفی به نوعی توزیعیخطی است. از بررسی نتایج آنالیز قبل از همپایه سازی مشخص است که روش تحلیل استاتیکی معادلهمواره نسبت به روش دینامیکی مقادیر محافظه کارانه و تا حدودی هم غیر اقتصادی را ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

ضریب افزایش تغییر مکان ، ضریب رفتار ، تحلیل دینامیکی ، تحلیل استاتیکی