تعیین ضریب اطمینان و سطح لغزش بحرانی شیروانی های سنگی درزه دار به روش الگوریتم ژنتیک

گونه ای از توده سنگ ها دارای درزه های ناپیوسته می باشند و در بعضی از آنها الگوی درزه ها به صورت ردیف هایی متوالی و تقریبا موازی است که بعضا en-echelon نامیده می شوند. بررسی های انجام شده نشان داده است که تحلیل پایداری شیب ها با فرض یک صفحه گسیختگی در راستای غالب درزه ها و با صرفنظر از گسیختگی های خارج از صفحه درزه ها، برآورد دست بالایی از مقاومت برشی و ضریب اطمینان را در پی خواهد داشت. از آنجا که مقاومت برشی توده سنگهای دارای درزه های ناپیوسته ناشی از مقاومت اجزای آن شامل درزه ها، پلهای سنگی بین درزه ها و سنگ بکر بین درزه های دارای همپوشانی می باشد، در نتیجه لزوم ارائه معیاری که رفتار پلهای سنگی را بر حسب وضعیت شکست در آن بیان نماید، آشکار می گردد. در این مقاله از روش الگوریتم ژنتیک یا اختصاراً GA جهت بهینه یابی و یافتن سطح لغزش شیروانی های سنگی درزه دار استفاده شده است. با استفاده از الگوریتم ژنتیک می توان جواب بهینه کلی را با سرعت بیشتر وباکمترین درگیری در بهینه های محلی بدست آورد. در این تحقیق برای تسریع در همگرایی و افزایش بهره وری در الگوریتمژنتیک متغیرهایی همچون مختصات نقطه پایان سطح لغزش و زاویه درزه تعریف گردیده اند. در نتیجه از محاسبات اولیه واضافی برای تولید سطوح لغزشی که وجه شیب را قطع نمی کنند و یا سطوحی که غیر معقول هستند، احتراز می گردد.کارایی روش با حل مثال عددی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و نتایج بدست آمده با نتایج روش های دیگر مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

شیروانی سنگی ، سطح لغزش بحرانی ، ضریب اطمینان ، الگوریتم ژنتیک