بررسی آلودگی های شبکه های آبیاری، زهکشی و تاثیرآنها بر روی محیط زیست و مدیریت آنها

بهبود وضعیت کیفی آب و خاک در شبکه های آبیاری با عملکردد اراضی تحت پوشش شبکه در تولیداتکشاورزی ربطه مستقیمی دارد که این عوامل در بهبود وضعیت محیط زیست و منابع آبی موجود ارتباطتنگاتنگی دارند . معیارهای رایج طراحی و مدیریت شبکه های زهکشی، کنترل شوری و وپایین نگه داشتنسطح ایستایی هستند . رهاسازی زه آبهای آاوده به نیترات ها، بقایای علف کش ها و آفت کش ها و عناصریمثل سلنیوم، بر، آرسینک و انواع نمک ها در محیط ، باعث به وجود آمدن مسائل جدی زیست محیطی شده ودر نتیجه، معیار دیگری تحت عنوان حفاظت از محیط زیست به معیارهای مرسوم افزوده شده است. هدف ازاین تحقیق بررسی منابع آلودگی رودخانه ها در شبکه های آبیاری و زهکشی و تاثیر آنها بر روی محیط زیست است تابتوان از آن برای کاهش خطر زیست محیطی رودخانه ها ناشی از رنتقال املاح موجود در زه آبها، استفاده نمود. دراین تحقیق میزان بالای بار املاح خروجی از زهکش ها در مناطق شبکه آبیاری و زهکشی دشت زنگنه ومیاندوآب را نشان درد. بدین ترتیب عواقب و خطرت زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفت و وییشنهادها وراهکارهای مدیریتی برای حفاظت از محیط زیست بحث گردید . درست است که زهکشی باعث کاهششوری خاک و استفاده بهیبه از زمین های کشاورزی را فراهم می سازد دفع غیر غیر اصولی آب زهکشی میتواند مشکلات زیست محیطی و اقتصادی جدی را ایجاد کند ، بنابراین بایستی قبل تز آغاز فعالیت هایاجرایی زهکشی، اثرات زیست محیطی ارزیابی گردند.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، شبکه آبیاری و زهکشی ، محیط زیست