بازتعریف فضاهای بیمارستان قلب با رویکرد هنردرمانی با تأکید بر وجوه اشتراک هعواری وهوسیقی سنتی ایران پارادایم هویت هعواری ایرانی-اسلامی

امروزه نقش عمده و حساس مراکز درمانی و بیمارستانها درحفظ و بازیابی سلامت جسمانی و روانی افراد یک جامعه و ایجادتوازن و تعادل جسمی و روحی لازم برای همزیستی جمعی سالم و ثمربخش بکارگیری ظرافتهای خاصی را درطراحی ین گونه مراکز الزامی مینماید دراین پژوهش باروش تحقیق کتابخانه ای و پرسشنامه ای سعی براین است که به راهبردها و راهکارهایی درجهت مطلوب ساختن فضاهای بیمارستان قلب برمبنای وجوه اشتراک معماری و موسیقی سنتی ایرانی با رویکرد هنردرمانی و به دنبال آن باززنده سازی هویت معماری ایرانی اسلامی بپردازیم نتایج بدست آمده حاکی ازآن است که علاوه بروجوه مشترک معماری و موسیقی معماری درکالبدی مادی و باموادی ملموس ساخته میشود و فضایی کاربردی را تعریف می کند و ازسوی دیگر موسیقی سنتی ذاتی غیرمادی و ماورایی دارد که مکمل یکدیگر درجهت طراحی می باشند

کلیدواژه ها:

طراحی بیمارستان ، هنردرمانی ، معماری و موسیقی ، هویت معماری ایرانی - اسلامی