سیستم های پایدار در معماری سنتی مازندران

معماری پایدار به عنوان الگویی برای طراحی ساختمان ها، در چند دهه ی گذشته بسیار مورد توجه قرار گرفته است. همانطور که می دانیم معمار ایرانی از دیر باز با توجه به اعتقادات و مذهب خود به عناصر چهارگانه و طبیعت احترام گذاشته ، آن ها را امری مقدس می پنداشته و در حفظ آن ها کوشیدهاست. با نگرشی به معماری بومی سنتی ایرانی در می یابیم که معماران ایرانی با توجه به اقلیم چهارگانه گسترده در کشور، بناها را با هماهنگی زیاد درطبیعت بنا کرده و با توجه به محدودیت ها و امکانات بستر طرح ، بهترین شرایط زیستی را برای کاربران فراهم نموده اند. معماری مازندران به عنوان نمونه ای از یک معماری بومی آمیخته با طبیعت تاریخچه ای دیرینه دارد که در آن، با در نظر گرفتن طبیعت، در خلق فضایی آرامش بخش و همساز با اقلیم تلاش شده است. این معماری با استفاده از ساختمایه های بوم آورد و مصرف و ذخیره مناسب منابع انرژی ، پایداری خود را تضمین کرده است. اما با گذشت زمان، بسیاری از این اصول طراحی پایدار زیر پا گذاشته شده و یا به فراموشی سپرده شده اند. در این مقاله سعی شده است تا برخی از مهمترین الگوهای معماری بومی مازندران معرفی شوند.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری سنتی ایرانی ، معماری بومی مازندران ، معماری همساز با اقلیم مازندران