بررسی نقش پارکهای کودک درتوسعه پایدارشهری

هدف این نوشته معرفی پارکهای کودک و تاکید براینکه توسعه پایدارشهری باید درهرکدام ازابعاد توسعه شهری پایدار اقدام به ایجادپارکهایی باهدف نیازهای روانشناختی کودکان بنایند توسعه پایدار دربردارنده انسان محیط فرهنگ و غیره می باشد و باتوجه به مسائل گفته شده و با توسعه روزافزون شهرنشینی و فاقد فضاهای شهری مطلوب ایجادفضاهای متناسب با نیازهای هرقشر و منطقه موردتوجه کارشناسان قرارگرفته است پارک هادربراورد ساختن نیازهای اجتماعی و فردی کودکان و نوجوانان و حتی میان سالان نقش منحصربفردی دارد این فضاها بخش عمده ای اززمان و محیط زندگی روزمره اقشار جامعه را به خود اختصاص میدهد و ازدیدگاه مهندسی عوامل انسانی ارتقای کیفیت این فضاها میتواند درسلامت و رشد قوای جسمی و ذهنی تقویت تعاملات اجتماعی همبستگی گروهی و اموزش و رشد خلاقیت هررده سنی موثر باشد پارک های کودک مرکزی است جهت گذراندن اوقات فراغت کودکان همراه والدین آنها با ایجادفضاهایی که کودکان بتوانند رویاهای زیبای کودکانه خود را بازسازی کنند درزمینه شناخت توانمندی های کودکان به مطالعه و بررسی روانشناسی و مسائل مربوط به کودک و فضای سبز بادرنظرگرفتن زیباشناختی کودکان ازمعماری و محیط اطرافشان باید پرداخته شود

کلیدواژه ها:

پارک های کودک ، توسعه پایدارشهری ، شهرنشینی ، کودک ، تعاملات اجتماعی ، اوقات فراغت ، توانمندی های کودکان