تاثیر متقابل انسان و محیط در طراحی

روان شناسی مهرازی(معماری)یکی از میان رشته های معماری، روان شناسی محیطی و بوم شناسی است که به بررسی روابط  متقابل میان فرد و محیط پیرامون وی می پردازد.روان شناسی محیطی حوزه ای است که تعریف آن به شکلی خ اص و در قالب چند کلمه نمی گنجد.در واقع برخی روان شناسان عنوان داشته اند که تعریف آن غیر ممکن است و گفته اند که روان شناسی محیطی اساساً هر چیزی است که روان شناسان محیطی انجام می دهند. با این وجود،می توان چنین گفت که:روان شناسی محیطی رشته ای است که با تعاملات و روابط میان مردم و محیطشان سر و کار دارد. هم زمان با تحولات نیمه دوم قرن بیستم،مقوله شناخت انسان در جهت پاسخگویی بهتر به نیازهای روانی و فیزیکی او در حوزه های علوم انسانی وارد گشت.در این میان روانشناسی محیطی به عنوان تخصصی میان رشته ای و با هدف مطالعه روانشناختی رفتار در ارتباط با محیط های فیزیکی اهمیت خاصی پیدا کرد.در روانشناسی محیطی رفتار انسان تحت تأثیر عواملی چون عوامل فیزیکی محیط،داده های نمادین،داده های طراحی و روح محیط قرار دارد.به طور متقابل انسان نیز با رفتار خود که ناشی از جنبه های فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی و شخصیتی است بر محیط تأثیر می گذارد و آن را در جهت ارض ای نیازه ای فیزیولوژیک و اجتماعی خود دگرگون کرده، فضا را سازماندهی می کند. در این پژوهش که به روش توصیفی-تفسیری انجام شده،جمع بندی نظریات ارائه شده در حوزه روانشناسی محیط زندگی انسان بیان شده وابزار دگرگونی و ساماندهی فضا جهت بهره برداری کاربر و طراح ارائه گشته است.براساس مطالعات انجام شده در این تحقیق طراح می تواند با خارج کردن پروسه طراحی داخلی از روش تجویزی،کاربر را از آزادی لازم را در جهت ارض ای نیازه ای فیزیولوژیک واجتماعی خود فراهم آورد

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، انعطاف پذیری ، رفتار ، معماری ، محیط