بررسی ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین در بافت فرسوده تاریخی نمونه موردی محله دل دل شوشتر

بافتهای فرسوده تاریخی در شهرهای امروزی بخش هایی از شهر را تشکیل می دهند که با وجود دارا بودن ارزش های فراوان و ویژگیهای شاخص معماری به دلیل تخریبهای صورت گرفته، کمبود تاسیسات زیربنایی و کمبود خدماتشهری تبدیل به نقاط ناامن و خالی از سکنه گشتهاند از این رو پرداختن به مسائل و مشکلات بافت های تاریخی و تلاش جهت رفع مشکلات آنها جهت حفظ ارزش های موجود و ایجاد شرایط مساعد یرای ارتقاء زندگی ساکنین توجه خاصی را میطلبد، و انجام پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش و ماهیت توصیفی تحلیلی مبتنی بر پیمایشی و پرسشنامه و بر اساس هدف اصلی پژوهش که بررسی ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین در بافت فرسودهتاریخی محله دل دل در شهر شوشتر است مورد ارزیابی قرار می گیرد و بنا بر روند رایج این گونه پژوهش ها علاوه براستفاده از روش های مطالعه کتایخانه ای، روش های میدانی همانند پرسشنامه و مشاهده نیز استفاده شده است. بدین منظور از کل جامعه آماری 47 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و پرسشنامه به شیوه تصادفی ساده در بین ساکنان محله دل دل جمع آوری گردید و نتایج تحقیق بیانگر آن است که رابطه معناداری بین ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین بافت فرسوده تاریخی محله دل دل وجود دارد. و در نهایت پیشنهاداتی ارایه گردیده است

کلیدواژه ها:

ارتقاءکیفیت زندگی ، بافت فرسوده تاریخی ، شوشتر ، محله دل دل