توسعه مدلی برای تعیین نحوه حمل و نقل مطلوب ریلی در یک زنجیره تامین

در این مقاله مدلی ریاضی بهمنظور تعیین نحوه تامین مواد اولیه مورد نیاز، جا به جایی مواد اولیه بین تولیدکنندگان، تولیدمحصولات نهایی و حمل و نقل محصولات در جهت تامین تقاضاهای موجود ارائه میشود. هدف از این پژوهش، توسعه مدلی بهمنظور مطالعه نحوه مطلوب استفاده از امکانات حمل و نقل در یک زنجیره تامین سه سطحی به منظور کاهش تقاضاهای وزنی از دست رفته است. در همین راستا لازمست تا علاوه بر انتخاب تامینکنندگان مناسب، از تکنیکهای کارایی بهمنظور برنامهریزی تولید و حمل و نقل در جهت تامین تقاضای مورد نیاز استفاده شود. از جمله محدودیتهای پیشرو در فرآیند تامین تقاضا میتوانبه محدودیتهای ظرفیت تامین، تولید، حمل و نقل و بودجه در دست اشاره کرد. با توجه به برنامهریزی انجامشده در سطح کلان و تقاضای موجود برای جا به جایی مواد اولیه و محصولات در حجم بالا، از ناوگان حمل و نقل ریلی در این تحقیق بهره گرفته شده است. به منظور اعتبارسنجی مدل تحقیق در عملیات و کد تهیه شده، چند نمونه به وسیله الگوریتم حل دقیق، حل شده است. نتایج نشان میدهد مدل ارائه شده از اعتبار و صحت خوبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین 1 ، برنامهریزی حمل و نقل ، حمل و نقل ریلی ، مسیریابی وسایل نقلیه 2 ، تقاضای از دست رفته