بررسی نحوه استخراج اسانس و شناسایی ترکیبات شیمیایی موجود در آن در اکلیل کوهی (Rosmarinus officinalis)

اکلیل کوهی (رزماری) با نام علمی (Rosmarinus officinalis) گیاهی است از خانواده نعنا (Labiatae) چند ساله و به فرم بوته ای که در تمامی فصل های سال سرسبز می باشد از این گیاه حدود 1/5 درصد اسانس تقریبا بی رنگ حاصل می شود که حاوی پینن، بورنئول، کافور و غیره است که این ترکیبات بسته به شرایط رویش و نحوه استخراج متفاوت می باشند اندام دارویی در رزماری ، برگ و سرشاخه های گلدار گیاه می باشند که ماده اصلی موجود در این اندام ها را روغن فرار تشکیل می دهد کاربرد اسانس و روغن رزماری در طب سنتی در رفع شوره سر، اتساع عروق پوست و در نتیجه خون رسانی بیشتر و تحریک رشد مو و نیز تسکین دردهای عضلانی می باشد در این تحقیق با هدف آنالیز ترکیبات شیمیایی موجود در رزماری استخراج اسانس آن مورد بررسی قرار می گیرد در شروع فصل گلدهی سرشاخه های گیاه به طول 35-30 سانتیمتر (از انتها) برداشت می شود طوری که برداشت قبل از سخت و چوبی شدن گیاه صورت گیرد زیرا قسمت های چوبی شده در فرآیند اسانس گیری باعث تولید بوی نامطبوع در اسانس می شود بعد از برداشت ، برگ ها را یا در سایه و یا در خشک کن های مصنوعی با دمای 40-35 درجه سانتیگراد خشک کرده و سریعا به واحدهای اسانس گیری منتقل می شوند مقدار 300 گرم از سرشاخه گلدار به روش تقطیر با آب اسانس گیری شده و به وسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) مورد تجزیه قرار گرفت و ترکیبات عمده ای چون α-pinen, cineole, terpin, camphene و camphor در درصدهای خاص شناخته شدند. علاوه بر موارد بالا سایر ترکیبات طبیعی موجود در برگ و سرشاخه های گلدار شامل فلاونوئیدها مانند جنکوانین و لوتئولین، اسیدهای فنلی مانند اسید رزمارینیک ، دی ترپن ها، تری ترپن ها، تانن ها، مواد تلخ، رزین، ساپونین، پروتئین، چربی، کربوهیدرات، فیبر و برخی املاح و ویتامین ها می باشند.

کلیدواژه ها:

اسانس ، ترکیبات شیمیایی ، اکلیل کوهی