بررسی فنولوژی و اثر عمق شخم بر میزان استحصال ریشه گیاه شیرین بیان

شیرین بیان یکی از گیاهان تیره لگومینوز با نام علمی Glycyrrhiza glabra است که از مهمترین ماده موثره آن Glycyrrhizin بوده و شیرین بیان موجود در ایران یکی از مرغوبترین شیرین بیان های موجود در جهان است و به عنوان علف هرز در مزارع کشاورزی و یک گیاه عمده دارویی به شمار می رود بر اساس آمار منتشره از اداره بهره برداری اداره کل منابع طبیعی استان لرستان گیاه شیرین بیان در مساحت بیش از 100000 هکتار از مراتع استان علاوه بر اراضی زراعی رویش داشته و استان می تواند سالیانه 500 تن ریشه آن را تولید و صادر نماید و علاوه بر مصارف دارویی در صنعت چسب سازی ، فیبر سازی، آب نبات و شیرینی جات، نوشابه سازی و ... به کار می رود این گیاه در استان لرستان به طور معمول در نیمه اول فروردین رویش خود را شروع کرده و تا آخر نیمه اول به طور متوسط 8/7 سانتی متر ارتفاع دارد در نیمه دوم فروردین ساقه دهی نموده و در نیمه دوم اردیبهشت به گل می رود همچنین در خردادماه بذر آن شیری شده در تیرماه در حالی که 93 سانتی متر ارتفاع دارد بذر آن کامل شده و در مردادماه و اوایل شهریور ریش بذر نموده و در واقع سیکل رویشی آن تکمیل می شود اما به حیات خود تا اولین بارش ادامه می دهد از نظر خاک محل رویش تمام خاک های استان را در برگرفته و دارای میدان اکولوژیکی وسیعی می باشد و می تواند در تمام اقالیم استان رویش نماید متوسط تولید ریشه آن در پایه متوسط در عمق های 25-0، 35-0 و 45-0 سانتیمتر شخم به ترتیب 271، 249/2 و 335/5 گرم است که عمق اول از نظر اکولوژیکی و صرف اقتصادی مناسب تر بوده و توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

شیرین بیان ، عملکرد ریشه ، عمق شخم