بررسی اثر ضد قارچی قارچ صدفی جنگل های شمال کشور بر روی تعدادی از قارچ های بیماریزای گیاهی
محل انتشار: همایش ملی گیاهان دارویی
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,105
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HERBAL01_111
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394
چکیده مقاله:
قارچ صدفی یا Pleurotus ostreatus از جمله قارچ های بسیار با ارزش خوراکی و دارویی می باشد که مورد توجه جمع آوری کنندگان قارچ های وحشی می باشد این قارچ به صورت گروهی و انبوه روی تنه های افتاده و یا زنده انواع مختلف درختان جنکلی از جمله راش، افرا، بلوط، و کاج تقریبا در همه مناطق جنگلی و تمام طول سال بخصوص فصول تابستان و پاییز رویش دارد. به دلیل سهولت کشت و تولید در اغلب نقاط کشور به تولید آن مبادرت می شود . امروزه فرم اهلی شده این قارچ را بر روی کاه غلات کشت می دهند و نیز از خاک اره و خرده چوب های گونه های مختلف پهن برگ می توان برای تولید استفاده نمود. در منایع علمی به خواص مختلف دارویی این قارچ اشاره شده است از جمله یک دارویی موثر جهت کنترل کلسترول خون و حتی کاهش دهنده غده های تئمور اشاره شده و همچنین به عنوان یک ضد باکتری، آنتی ویروس، کنترل کننده فشار ون، کاهش دهنده کلسترول خون، دارویی مقوی و نیروبخش و تنظیم کننده رگ های قلب کاربرد دارد. در این بررسی قارچ خالص قارچ از طریق کشت بافت کلاهک از نمونه جمع اوری شده از تنه درخت راش در منطقه سرچشمه عباس آباد بهشهر تهیه شد. بررسی اثرات ضد قارچی بر روی 5 گونه قارچ بیماریزای گیاهی با روش کشت دوگانه در محیط کشت مالت اکسترات آگار انجام شد. نتایج نشان داد که این قارچ بر روی 3 گونه از 5 گونه قارچ مورد استفاده اثر آنتاگونیستی داشته است. بیشترین شاخص آنتاگونیستی بر روی قارچ بیماریزای غلات Bipolaris sorokiniana مشاهده شده است و قارچ های Ophiostoma ulmi عامل مرگ نارون و Pestalotiopsis funerea عامل مرگ و میز سوزنی برگان در درجات بعدی قرار داشتند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی برهانی
کارشناس ارشد بیماری شناسی گیاهی و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع پاسند- بهشهر
سعید علی موسی زاده
کارشناس ارشد علوم گیاهی و محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع پاسند- بهشهر