بررسی تایر موسیقی درمانی بر کاهش افسردگی نابینایان و کم بینایان

موسیقی درمانی به مفهوم علمی و تجربی آن با گذر از تاریخ کهن و افسانه ای ، سرانجام به کوله باری از دانش و تجربه به عنوان رشته ای علمی و دانشگاهی به ثمر نشست و نیروی سیال و سحر انگیز موسیقی همگام با دانش پزشکی و روانشناسی به زندگی نشاط و سلامت بیشتری بخشید (محمدی زاده ، 1384) موسیقی نوعی محرک قوی و تجربه ای چند حسی است. تاثیری که موسیقی بر روان افراد می گذارد ، از موضوعاتی است که مورد توجه بسیاری از محققان بوده. در این پژوهش تلاش گردیده که تاثیر موسیقی را بر کاهش افسردگی و گوشه گیری نابینایان و کم بینایان بررسی کنیم. روش تحقیق از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. متغیر مستقل ما عامل موسیقی ( به صورت نواختی ، گوش کردن و یا خواندن موسیقی ) و متغیر وابسته نیز سطح افسردگی نابینایان می باشد. بر اساس یافته های اصلی پژوهش حاضر ، جلسات موسیقی درمانی تاثیر معناداری در میزان افسردگی نابینایان برجا گذاشته است و این در حالی است که سطح تحصیلات و سن پاسخگویان تاثیر معناداری نشان نداده است.