بررسی ارتباط بین منابع قدرت مدیران و نواوری معلمان در مدارس متوسطه نظری دخترانه شهر قم

پزوهش حاضر به بررسی ارتباط بین منابع قدرت مدیران مدارس و نوآوری معلمان پرداخته است. جامعه اماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن مقطع متوسطه نظری دخترانه شهر قم (1104 نفر) می باشد که از بین آنان 285 نفر با روش نمونه گیری ترکیبی انتخاب گردیدند. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه سنجش منابع قدرت هینکین و شرایخیم (1989) و پرسشنامه سنجش نوآوری سیما علیزاده (1386) با اندکی تغییرات استفاده گردید. پایایی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 0/895 و 0/742 محاسبه گردید. بررسی توصیفی داده ها حاکی از این است که منبع قدرت غالب در بین مدیران از دیدگاه معلمان ، قدرت مرجعیت است. سایر اولویت ها به ترتیب برابر با قدرت قانونی، قدرت تخصص، قدرت پاداش و قدرت اجبار است. تحلیل استنباطی داده ها نشان داد که بین منبع قدرت پاداش ، مرجعیت ، تخصص و قانونی مدیران با نوآوری معلمان رابطه مستقیم و معنادار و بین قدرت اجبار مدیران با نوآوری معلمان رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

منابع قدرت ، نوآوری ، معلمان ، آموزش و پرورش