درآمدهای نفتی و توسعه زیرساختهای گردشگری ایران

گردشگری در ایران به واسطه رشد کم زیرساختهای لازم، رونق چندانی ندارد. ضعف زیرساختها در هر نظام فضایی عمدتاً از کمبود و نبود سرمایه نشات میگیرد. در ایران که یکی از کشورهای نفتخیز جهان به شمار میرود، این مسأله اساسیمطرح است که آیا الگو و میزان تخصیص ثروت پایه ایران نفت به بخش گردشگری به گونهای است که با رشد مطلوب زیرساختها، گسترش و توسعه فعالیتهای گردشگری را شاهد بود؟ پاسخگویی به مسأله یاد شده با مطالعه و بررسی 81سند مربوط به بودجههای کشور در 30 سال اخیر سالهای 1384-93 اعم از لوایح، قوانین، متممها و اصلاحیههای بودجه - انجام شده است. نتایج نشان میدهد، بخش گردشگری به طور کلی مورد بیاعتنایی برنامهریزان قرار دارد، بهگونهای که هر ساله از سهم اعتبارات آن در بودجه کاسته میشود. هم چنین با وجود ضعف آشکار در زیرساختهای لازم برای توسعهگردشگری، سهم اعتبار برنامه های توسعه زیرساختهای گردشگری نیز کاهش سالیانه دارد. بر این اساس میتوان گفت همواره از سهم نفت در رشد و توسعه زیرساختهای گردشگری ایران کاسته میشود و کارکردیابی مؤثر فضایی این بخش اقتصادی پویا را با چالش بیش از پیش مواجه میسازد. در این راستا سه راهبرد برای نظام برنامه ریزی و بودجهریزان کشور پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

نفت ، بودجه ، گردشگری ، زیرساخت ، برنامه ریزی