بررسی اصول توسعه حمل ونقل محوردرمحدوده اطراف ایستگاه شریعتی خط یک قطارشهری مشهد

درسالهای اخیررویکردتوسعه مبتنی برحمل ونقل عمومی به عنوان یکی ازتکامل یافته ترین دیدگاه های توسعه شهری که برارتباط متقابل حمل ونقل عمومی و توسعه شهری تاکیددارد مطرح شده است این توسعه برمبنای حمل و نقل عمومی برگسترش خطوط حمل و نقل همگانی و ایجادمجتمع های ایستگاهی باهسته خدماتی اداری فرههنگی تجاری و بافتی برای پیاده روی درحوزه های ایستگاه های حمل و نقل عمومی می پردازد میتوان برمبنای چهاراصل مورد تایید اکثرنظریه پردازان تاثیر گذار درتبیین رویکرد توسعه مبتنی برحمل و نقل عمومی به چارچوبی نسبتا منطقی برای برنامه ریزی و اجرا رسید این اصول عبارت است از: توسعه فشرده اختلاط کاربری ها پیاده مداری تسهیلات حمل ونقل و جابجایی درپژوهش حاضر ایستگاه شریعتی ازخط یک قطارشهری مشهد و حوزه نفوذاین ایستگاه ناحیه ای به شعاع 800متری ایستگاه قلمرومکانی پژوهش را تشکیل میدهد روش علمی تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد دراین راستا اطلاعات مورد نیاز بصورت میدانی و همچنین کتابخانه ای گرداوری شده است درادامه ازطریق نرم افزار GIS نقشه ها دسته بندی گردیدند و سپس طبق شاخصهای بدست امده ازاصول و مفاهیم ارایه شده دربخش نظری تحقیق تحلیل گردیدند و درنتیجه آن بطور کلی محدوده اطراف ایستگاه شریعت ازلحاظ تمرک زفعالیت تعدادمسافریان تلاقی و اخلتاط کاربری ها ازوضعیت نسبتا مطلوبی برخوردار بوده لیکن ازلحاظتراکم و همچنین میزان زمینهای بایر و قابل توسعه وضعیت مطلوبی نداشته است

کلیدواژه ها:

توسعه حمل و نقل محور ، حمل ونقل ، نوشهرگرایی