پیشینه تاریخی معماری مازندران رهیافتی رو به توسعه پایدار

چند دهه از مطرح شدن معماری پایدار در عرصه معماری می گذرد و مجامع بین المللی راهکارهای بسیار را برای تکمیل وتکامل آن ارائه نموده اند. قطعأ اصول معماری پایدار که همان حفظ انرژیهای طبیعی، کاهش استفاده از سوختهای فسیلی وهمزیستی با محیط و اقلیم است باید مد نظر طراحان و فعالان عرصه معماری قرار گیرد. قدری تأمل در معماری پایدار و اصول آن ما را به معماری بومی مربوط به گذشته این سرزمین خواهد رساند، چرا که معماران این سرزمین در اقلیم هایمختلف توانسته اند بهترین هماهنگی را با محیط ایجاد کنند و با استفاده از محدودیت ها و امکانات بستر طرح بهترین شرایط زیستی رابرای کاربران خود فراهم سازند. در حال حاضر ، وجود ساختمانهایی با کیفیت بالا با بهره گیری از تکنولوژی های معماری پایدار، تأثیر فزاینده ای را روی معماری در سراسر جهان داشته است . این تکنولوژی ها حتی به تدریج روی استانداردهای موجود در صنعت ساختمان تأثیر می گذارند . لذا بخشهای مختلف دولتی و خصوصی جوامع گوناگون، در پی یافتن راههایی برای طراحی بهترساختمانها وتأثیرات محیطی مثبت آن روی کره زمین می باشند . معماری مازندران یکی از نمونه های موفق معماری بومی است که چنان با ظرافت با طبیعت درآمیخته است که گویی جزئی از بستر و محیط طبیعی است. این درآمیختگی با بستر و توجه بهقابلیتها و محدودیت های آن باعث همسو شدن معماری بومی مازندران و معماری پایدار شده است. چنان که تمیز نمود آنها از هم بسیار دشوار می نماید. توجه به معماری بومی و شناساندن اصول نهان معماری پایدار در آن یکی از راهکارهای مفید در جهت شناساندن معماری پایدار می باشد. چرا که توجهی دوباره را به معماری بومی معطوف خواهد نمود و از طریقآن مباحث معماری را به مباحث روز بین الملل نزدیک خواهدکرد. مسلما معماری بومی در زمان و مکان خودش پایدار بوده است و تقلید صرف از آن، امری بیهوده است

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، سوخت های فسیلی ، محیط و اقلیم ، معماری بومی ، مازندران