شناسایی قابلیت های سازمان های پروژه محور در فضای نوآوری باز (مطالعه موردی: صنعت فضایی ایران)

هدف این مقاله شناسایی قابلیت های سازمان های پروژه محور در فضای نوآوری باز است که د ر سازمان فضایی کشور انجام شده است. پارادایم نوآوری باز بیانگر این واقعیت است که شرکت ها جهت تداوم و توسعه فعالیت ها، نیازمند بازگذاشتن مرزهای سازمان و بر عهده گرفتن رویکرد جدیدی با عنوان نوآوری باز هستند. نوآوری، اصلی ترین حلقه در موفقیت طرح های توسعه جدید در صنعت فضایی کشور است و در راستای استفاده از شبکه همکاران با رویکرد نوآوری باز، لازم است که در سطح سازمان قابلیت های مناسبی وجود داشته باشد تا بتوان از شرایط و فضای ایجاد شده به واسطه نوآوری باز، بهره بیشتری برد و موفقیت طرح های توسعه محصول جدید افزایش یابد. شناسایی قابلیت های سازمان مادر در سازمان فضایی با استفاده از نظریه پردازی داده بنیاد صورت گرفته است و تجزیه و تحلیل داده های حاصل از مصاحبه از طریق تحلیل تمو طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی با استفاده از نرم افزار Atlas.ti انجام شده است. یافته ها نشان می دهد مهمترین قابلیت های شناسایی شده که بر توسعه محصول جدید در سازمان فضایی ا یران مؤثر است، به دو دسته اصلی تفکیک می شوند دسته اول قابلیت های شناسایی شده درسطح پروژه است و دسته د یگر قابلیت ها در سطح سازمان مادر. در این مقاله تأکید ما بر شناسایی قابلیت ها در سطح سازمان مادر است. قابلیت های سازمان مادر به د و دسته قابلیت های سازمان مادر و قابلیت های طرح ها و پروژه ها تفکیک می شوند. قابلیت های سازمان مادر شامل مدیریت شبکه، معماری سازمان و شبکه داخلی، سیستم های نظارتی، مدیریت منابع آنسانی، ا نعطاف در آئین نامهها و دستورالعمل ها، مدیریت دانش و فناوری، فرهنگ سازمانی باز، تجاری سازمانی فناوری و سیستم های حمایتی است. قابلیت های طرح ها و پروژه ها نیز شامل ساختار سازمانی طرح و پروژه، شایستگی های فردیف روحیه کار تیمی، توانمندی های دانشی و فنی و ظرفیت جذب است.

کلیدواژه ها:

نوآوری باز ، قابلیت ، سازمان ، فرآیند توسعه محصول جدید