بررسی رابطه شیب، پوشش گیاهی و مساحت واحدهای کاری با میزان رسوب برآورد شده توسط مدل WSM ؛مطالعه موردی حوزه آبخیز نیر

فرسایش خاک و پیامدهای ناشی از آن، امروزه یکی از مهم ترین چالشهای زیست محیطی به شمار می رود که یک چالش جهانی بوده و به طور جدی منابع آب و خاک را تهدید می کند. فرسایش خاک در آغاز منجر به تشکیل شیار و در ادامه ایجاد خندق خواهد شد که این عمل باعث شستشوی خاک سطحی، مواد آلی و در نهایت کاهش حاصلخیزی خاک خواهد شد. به منظور حفاظت خاک و مبارزه با فرسایش و کاهش رسوب زایی در حوزه آبخیز نیر از روش نیمه کمی ارزیابی میزان رسوب زایی یعنی مدل WSM برای برآورد شدت فرسایش خاک و رسوبزایی استفاده شد. بدین صورت که سه عامل کیفی نوع خاک، وضعیت پوشش و علائم فعال فرسایش و سه عامل کمی شیب حوزه، میانگین بارش و سطح حوزه برای هر واحد کاری امتیازدهی گردید. برای تهیه نقشه واحد کاری، از نقشه های شیب و پوشش گیاهی منطقه استفاده گردید. نتایج نشان داد که همبستگی منفی بین شیب، مساحت و پوشش گیاهی واحدهای کاری با میزان رسوب برآورد شده وجود دارد. همبستگی بین میزان رسوب با شیب و مساحت واحدهای کاری بسیار ضعیف بود. به عبارت دیگر با افزایش شیب و مساحت بعضی از واحدهای کاری میزان رسوب کاهش و بعضی واحدهای کاری دیگر افزایش داشت.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، حوزه آبخیز نیر ، رسوب ، شیب ، مدل WSM ، مساحت