استفاده از شاخص SPI و سیستم اطلاعات جغرافیایی در پایش و پهنه بندی خشکسالی و تاثیر مقیاس زمانی در شدت آن

خشکسالی در واقع نوعی انحراف از شرایط آب و هوایی منطقه به حساب می آید و پایش و پیش بینی آن به منظور مدیریت و کاهش اثرات نامطلوبش امری بجا و مفید است. نمایه های مختلفی بر پایه بارش برای ارزیابی خشکسالی ارایه شده است که می توان به نمایه های بارش استاندارد شده، شاخص درصد از نرمال و . . اشاره کرد.در این مطالعه با استفاده از داده های بارش 33 ایستگاه سینوپتیک و بارانسنجی کرمانشاه و با استفاده از شاخص SPI وضعیت منطقه از نظر وقوع پدیده خشکسالی بررسی گردید آنگاه به کمک روش زمین آماری کریجینگ و در محیط GIS نقشه های پهنه بندی در 3 مقیاس زمانی 3، 12 و 24 ماهه برای سال 1387-1388 ترسیم شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که هرچند گستردگی مکانی این پدیده از الگوی خاصی پیروی نمی کند اما آثار خشکسالی با طولانی شدن دوره و تداوم آن مشهودتر بوده و مقایسه نقشه ها نیز نشان می دهد که شدت و گسترش مکانی خشکسالی در اثر تاثیر خشکسالیهای ماهها و سالهای قبل با افزایش مقیاس زمانی افزایش می یابد این مورد به وضوح در نقشه های 24 ماهه دیده می شود.

کلیدواژه ها:

استان کرمانشاه ، خشکسالی ، روش زمین آماری کریجینگ ، شاخص استاندارد شده بارش